Şubat 12, 2010

kırmızı kurdele

Sen şimdi uyuyorsun, dağılmış ve yorgana sarılmış.. Odanın gittikçe soğuyan havası üşütmeye başlamıştır omuzlarını..
Ben, her gece yatmadan önce kapadığın kapının kolundaki o kırmızı kurdelede nefes alıyorum şimdi.. Ömrümün ilk kırmızı kurdelesine, bir çocuğun yoğun ısrarlarla sahip olduğu  kırmızı balonun ipine sarılması gibi sarılıyorum..
Bazen kalın halatların bile yapamadığını, incecik saten bir kurdelenin yapmasına duyduğum saygı ve şaşkınlık yanı başımda..
Yaşama gülümsemeyi öğreniyorum..

1 yorum:

  1. bu aşk varedecek belkide beni, hadi durma çık dışarı

    YanıtlaSil