Bir adam, bir kedi, bir şarkı..
Anılardan güne süzülen bir damla gözyaşı...
Adam, küskün; yüzyıllık bir hüzün yüzünde, hatlarına işlemiş bir mahsunluk..
Kedi, kimsesiz.. Rüzgarlı kentin soğuk gecelerinde eve alınıp ak pak edilmiş ama sahiplenil(e)memiş.. İnsan kendine sahip olmayınca, her şey elinden kayıp gidiyor, bilemez ki..
Bir şarkı, yarım.. Tamamlanmamış bir düşün bütün ezgileri, bütün uykusuzlukları, bütün ter içinde kabuslardan uyanışları, yağmur duaları, kentin bütün topal martıları ve yakasız köprüleri gibi yarım bir şarkı..
Zamanın hapsinde yarım kalmışlıklar, kapanmayan kapılar, kayıp anahtarlar, görülmeyen hesaplar, hafifletilmeyen vicdanlar.. hiç bitmezdi ki..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder