Ülkemin, tahammülsüz insanları..
Daha sarı ışıktayken öndeki arabayı bir korna sesiyle taciz eden, bu da yetmezmiş gibi kafasını kolunu camdan çıkartarak olanca hıncıyla yeni yanmakta olan yeşil ışığı gösteren yurdum insanı..
İlk tıkırtıda oklavayla üst komşuya haddini bildiren, geç açılan kapıya-telefona söylenen zamanı çok değerli yurdum insanı; akşam olunca çocuğunu almaya okula gider. Zil çaldığında, sınıf arkadaşlarından önce çıkabilmek için bilmem kaç kişiyi ezerek bir atbaşı öne geçen çocuk, sarı ışıkta öndeki arabayı taciz eden arabaya paldır küldür biner..Uzun bir sessizliğin içinde eve varılır..
Evde televizyon açılır; sessizlik bir tül gibi yırtılır.. Aile fertlerinden daha iyi tanıdıkları dizi kahramanları odaya doluşur.. Ve bir sürü kurmaca zaman hırsızlığı..
Günün kalan tüm anı televizyona bırakılır.. Ülkemin tahammülsüz insanı ve tahammülsüz çocuğunun bu hırsızlığa ve anlamsızlığa nasıl teslim olduğuna,ısrarla, şaşılır..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder