özlemek..

İçimde onulmaz bir yarış içre kağıda kaleme sarılıyorum.. Zamanla yapılan bu yarışta; kazanan galip olmadığı gibi, yenilen de mağlup olmuyor..

Kendimi alıp kendimin karşısına, söylüyorum.. Ne kaldı ki şunun şurasında, zaman geçip gitmeye mahkum.. Onsuzken bir kaplumbağanın sırtına aldığı saatler, yanıbaşında bir tavşanın hızlı patilerine takılıveriyor, şaşırıyorum.. 

O an, çocukluğumun çizgi film karakteri Calimero'nun çıngıraklı sesini duyar gibi oluyorum: "Ama haksızlık bu, öyle değil mi?"