Haziran 21, 2011

havada bulut

Ben hüznün kollarında gidişlerin uslandırdığı tay, yelelerimi rüzgara kaptırdım..
Kaç zaman oldu bekledim Godot'yu.. Dün gelmedi..Bu gün de.. Yarın da gelmeyecek anladım..
Yollara yatırdığım gözlerimi uyandırdım bekleyiş uykularından, o kitabı kapattım..

2 yorum:

  1. daha yenidir başa sardığım. Aylar öncesine. Geçtim başlangıç çizgisine ve sonra üzerinden tek bir adımla atlayıp da kelimelerle doldurulmuş 3 koca ayın, yeniden şimdiki zamana vardım. Sayfası yırtık bir kitap, ayağı kırık bir sehba, parçası kayıp bir puzzle, kahramanı olmayan bir
    öykü gibi. Tavanarasına kaldırılmış anahtarı bilinmeyen bir sandık. Başa sardım. Aylar öncesine. Zamanı, kendimi. Yok sayılmamak için ben kendimi yok saydım!

    YanıtlaSil
  2. Gelir belki bir gün, bir sonraki gün. önemli olan Godot'yu beklemenin ta kendisi değil mi ki zaten

    YanıtlaSil