Nisan 26, 2011

bu kitabı okumayın..

Eğer kitap okumak için kısıtlı bir zamanınız varsa tabi..Çünkü daha ilk sayfalardan itibaren içine girdiğiniz öykü sizi sımsıcak sarıyor ve kitabı elinizden bıraktığınız an, üşüdüğünüzü hissediyorsunuz.
Zülfü Livaneli, 60 yıldır süren bir aşkı Mavi Alay ve Yahudi Soykırımı ile birlikte sunarken, asıl harcananın "insan" olduğu gerçeğine götürüyor bizi adım adım..Onun adımlarında müzik var, aşkın serenadı.. Sözcükler bir ezgiyle dökülüyor dudaklarından ve siz o müzikle savrulan bir yaprak oluveriyorsunuz; kimi zaman sararmış, kurumuş, kimi zaman dal dal yeşil yeşil bir yaprak..
Kendinize bir iyilik yapın, okuyun..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder