Nisan 06, 2011

dantel yaka ütülenirken..

"Miskin bir Pazar günü istiyorum..Annem dantel yakamı siyah önlüğümü ütülerken.."
dedi bir ses ve çocukluğumun taşlıklı yollarına doğru gittim adım adım..Dantel yakamı ütülerken babaannem..
Ama bu sefer gereklilik kiplerinden sıyrılıp..
Yeni giydiğim elbiseyi hemen kirletsem.. Tabağımdaki bütün yemekleri bitirmesem.. Oyuna dalıp annemi camda bekletsem.. Görevlerimi en az birkaç söyleyişten sonra yerine getirsem..Büyüklerin yüzlerine bakıp da benden ne istediklerini görmesem.. İstediğimi sevsem, "hayır" demeyi bilsem..
Hep iyiyi,doğruyu,güzeli yapması beklenen bir ufacık kız çocuğu rolüne bürünmesem; dantel yakamı ütülerken babaannem....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder