akıntıya karşı

Su akıp gidiyor aslında ve kendini bırakmak suyun gücüne karşı koymaktan çok daha kolay.. Ama eğer akıntıya bırakamayacak kadar çok önemsiyorsanız  an'ı, bir iç çekişmeye dönüşüyor gün..

Sırtlarındaki yemek kırıntısını yuvalarına götürmeye uğraşan bir karınca ordusu gibi insanlar.. Sadece yollarına bakıyorlar; ağrılı, ağır bir günün orta yerinde ne yaratıcılığa ne durup da inceliklerin farkında olmaya vakitleri yok.. Olanını da, ne zaman geleceği belli olmayan bir geleceğe yemek taşımakla geçiriyorlar.. Ambarlar belki dolu, belki boş; kesin olan bir şey var ki gitgide kapkaranlık bir lekeye dönüşüyor insanoğlu..Akıp gidiyor suyla birlikte; ardında bir şey bırakmadan, öylesine sıradan..

Yoruldum, akıntıya karşı kulaç atmaktan..