iki gözüm iki çığlık

Derin bir kesikti çoktandır gün.. Kuyuların bile kuytusunda, alfabesini bildiğim bir ömrü kekeliyordum.
Sen geldin, ruhu yıldızlara bağlı çocuk yüreğim uyandı gündüz uykularından..

Şimdi, seninle her şeyi yeniden yazıyorum..

Gün, sıyrılırken yakınlığın yorgunluğundan, göğün yağmur sonrası berraklığına tutunuyor yüreğim kanat kanat..

Yeniden yazılıyor tüm sözcükler, sesleri yeni dillendiren bir bebeğin bakışındaki şaşkınlıkla kalakalıyorum yüzünde..

Yüzümde derin-engin bir sen, iki gözüm iki çığlık seni yaşıyorum..

Şimdilerde ben, seninle her şeyi yeniden yazıyorum…