her şey elimizde

Ellerini uzat bana...
Onlar kurdu bu yaşamı, onlar dokudu bütün incelikleri ruhuna...

Çocukken düşüp de dizini kanattığında, annenin dudaklarından önce ellerin değdi kanayan yarana...

Ellerinle başladı yeni doğan gün.. Birleştirdiğinde parmaklarını, avuçlarının arasına doldurduğun suyla arındı bir önceki gün, yüzünün uykulu hatlarından...

Yorgun bedenini dinlendirirken yatağında, ellerinin arasına aldın başını,yaslandın yeniden doğacak olan güne... Belki bir dua okudun; 'Amin!' derken yüzüne sürdün avuçlarını..

Ellerini birbirine sürterek ısındın en dondurucu soğuklarda, onlarla serinledin pastırma sıcaklarında..

Parmakların birleşip de kalemi tuttuğunda, yazdın yaşamın en okunur harflerini, ilmek ilmek işlenmiş yazgın gibi dokuma tezgahına..

Yaşamın tüm kıraç yollarına çiçekleri diken ellerindi.Makiler ellerinle selviydi..

Yaşamı yeşerten,ölümü bekleten ellerini uzat bana şimdi; sihrine inandığım ellerini...Yaşam da ölüm de elimizdedir..

An gelir, kimsesiz bir derinde; an gelir karanlık bir dehlizde özgürlüğe uzatır gibi... Ellerini uzat bana..

İpini kaybetmiş dipsiz bir kuyunun endişesi, kağıttan yaşamların yağmur tedirginliği silinip gitsin..

Makiler selviye dönüşürken; her şey elimizdedir...