Sözcüklerin sihirli şemsiyesine inanırım ben ve sözcüklerin gücüne..
Kimi sözcük soğuktur, üşütür derin kuyularda..Kimisi ısıtır kışın ayazında sıcacık bir sarılış kıvamında..
Kimi sarar sarmalar yaralarımızı, sağaltır bizi..Anarşisttir kimi de; ayırır, karşı çıkar, böler, parçalar..
Gözyaşlarım birbiriyle yarıştayken yüzümün kıvrımlarında; o en "baba" sesiyle sardı beni.. Saçlarımdaydı elleri..
Ömrümün yokuşunda susadığım o üç sihirli sözcüğü ördü parmakları saç tellerime..
Sonra söz, sese yol verdi, ete kemiğe büründü, gülümsedi:
"Hepsi geçti, burdayım.."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder