Sözcüklerin sihirli şemsiyesine inanırım ben ve sözcüklerin gücüne..Kimi sözcük soğuktur, üşütür derin kuyularda..Kimisi ısıtır kışın ayazında sıcacık bir sarılış kıvamında..Kimi sarar sarmalar yaralarımızı, sağaltır bizi..Anarşisttir kimi de; ayırır, karşı çıkar, böler, parçalar..Gözyaşlarım birbiriyle yarıştayken yüzümün kıvrımlarında; o en "baba" sesiyle sardı beni.. Saçlarımdaydı elleri..Ömrümün yokuşunda susadığım o üç sihirli sözcüğü ördü parmakları saç tellerime..Sonra söz, sese yol verdi, ete kemiğe büründü, gülümsedi:"Hepsi geçti, burdayım.."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder