Çocukluğumun ahşap evinin anne kokulu odalarının huzuruyla sarıyorum seni..
Tarifsiz gece sesleri ve bin yıldız eşliğinde tutuyorum ellerini. Ellerim çocuk, ellerim sıcacık,ellerim sırılsıklam sen..
Saklambaç oynadığımız sokak aralarının heyecanı, arife geceleri yastığımın altında sakladığım rugan ayakkabılarımın dokunulmamışlığı ve bir çocuğun annesinin hasta yatağı başında büyüttüğü korkuları ile seviyorum seni..
Bunu belki ilk kez söylüyorum, önce kendime, ben seni seviyorum..
Seni seviyorum Son kişotum....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder