Şubat 02, 2011

bu gece..

Çok sevdiği bez bebeğini gittiği her yere götüren bir kız çocuğu olasım var bu gece, bir elimle sıkıca kavrayarak ellerini..
Annesinin sözünü dinlememekte ısrar edip yaralarının üstündeki kabuğu kanırtan, akan kanı durdurmak için de yine annesine sığınan bir çocuk olasım var..
Bir sonbahar ikindisinde sıcacık sobanın üstündeki çayın cızırtısı eşliğinde; burnumu  cama yaslayıp dışarda yağan yağmuru seyredesim var. Buğulanan cama kanatlar yapasım, hohlayasım, tekrar tekrar kanatlanasım..
Kalabalıkta annesinin yiten elini tekrar bulan çocuk sıcaklığında  ellerini kavrayasım..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder