Hadi uzaklara gidelim ,demiştin gözlerini gözlerime mühürleyerek..
Bir pazar sabahı İstanbul'u geçiyordu yanı başımızdan.. Biz, en parlak gülüşlerimizi giyinmiş, bir parkada iki kolduk.. İki kol(uy)duk, denize dökülmeyi düşleyen bir ırmağın.. Yürüyorduk; bir çocuk sevincinden de çoğulduk..
Sen ve ben..Bir de İstanbul, yalnızlığını gizliyordu neş'emizden çekinerek..
Martılar, çığlık çığlık bir beste; sevgin, en derinime iliklenmiş bir düğme..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder