Upuzun yalnız bir yolculuktu yokluğun.. Üstelik çok uykum vardı, başım düşecek bir düş arıyordu, boşluğun bir koltuk yanımda duruyordu..
Yokluğunda ne çok yağmur yağdı.. Karıştırmadım bir damlayla diğer damlayı.. Tuttum, sana sakladım.. Cebimde yaşanmamışlığın binbir deseni, renk renk çiçekler topladım sana; kurutmadım..
Şimdi varlığın, şahlanmış bir at gibi duruyor yamacımda.. Toprak kokusu, mor perdenin kuytusu ve karnı doymuş bebek uykusu...
Hoş geldin!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder