Biri güneşi uyandırmayı unuttu bu gün..
Sıcacık bir gerinmeyle yüzünü gösterdi önce, sonra iki rüya arası aydınlattı kurulu düzeni, sen de gördün..
Sadece insanlar değil, doğa da ezbere yaşadı günü. Bulutlar alışmışlıkla bir iki dolaştı yüzünde göğün..
Renkler birdi, esen yel bir..
Köprü kurulamamış derin bir vadiydi yüzün..
İkiye bülündü, tutunacak yer bile bulamadı hüzün..
Biraz makyaj, bir cansız gülümseme; yağmur da yağmadı ki ıslansın göğün..
Eyy, kalabalık; yürüdüm geçtim yine yanından, aynı nakarata takılmış bir kuru gürültüydün..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder