Bazı geceler yokluğun uykusuzluk olur, girer koynuma..
Ne kadar az zaman var oysa ki, bir gülün sırılsıklam sabahına uyanmak için.. Sarmaş dolaş bir günün sayfalarını coşkuyla katlamak; hep o günde kalma isteğiyle, bir sonraki sayfayı saklamak için..
Masamdaki fesleğen bana bana savururken kokusunu, geceye yokluğun yürüyor.. Sensizliğin adı bazen "soğuk" oluyor, yüreğim donuyor.. İşte o dem ne giyinsem kar buz.. Ne düşlesem uykusuz..
Harika, ellerine sağlık
YanıtlaSil