daha yenidir başa sardığım. Aylar öncesine. Geçtim başlangıç çizgisine ve sonra üzerinden tek bir adımla atlayıp da kelimelerle doldurulmuş 3 koca ayın, yeniden şimdiki zamana vardım. Sayfası yırtık bir kitap, ayağı kırık bir sehba, parçası kayıp bir puzzle, kahramanı olmayan bir öykü gibi. Tavanarasına kaldırılmış anahtarı bilinmeyen bir sandık. Başa sardım. Aylar öncesine. Zamanı, kendimi. Yok sayılmamak için ben kendimi yok saydım!
daha yenidir başa sardığım. Aylar öncesine. Geçtim başlangıç çizgisine ve sonra üzerinden tek bir adımla atlayıp da kelimelerle doldurulmuş 3 koca ayın, yeniden şimdiki zamana vardım. Sayfası yırtık bir kitap, ayağı kırık bir sehba, parçası kayıp bir puzzle, kahramanı olmayan bir
YanıtlaSilöykü gibi. Tavanarasına kaldırılmış anahtarı bilinmeyen bir sandık. Başa sardım. Aylar öncesine. Zamanı, kendimi. Yok sayılmamak için ben kendimi yok saydım!
Gelir belki bir gün, bir sonraki gün. önemli olan Godot'yu beklemenin ta kendisi değil mi ki zaten
YanıtlaSil