Mayıs 12, 2016

hayat kisa...


Gri kanatlı ufacık bir kuş; zaman..
durmaksızın uçup gitmekte; maviye dönüşmekte..

Ne kadar az şey var ki; kuşlar kapatıyor kanatlarını ve tünüyor bir saçak altına.. Sevilen bir kitap okurken mesela; ya da yalnızca kaybetme korkularından arınıp da anda olduğumuzda.. 
Durmaksızın giden bir suyla nereye olduğunu bilmediğimiz bir akışla savrulurken uçuyor çünkü kuşlar.. Yorgun kanatlarıyla gözden kayboluyor..

Yazmak; biraz da zamanı durdurma isteğidir. Durun demektir; uçup giden kuşlara.. Bir iz bırakma isteğidir..

Bir de sevmek.. Zavallılığıyla; aslında pul kadar olduğuyla yüzleşmiş insanın anlam arayışı.. Seversin ve vaz geçer kuşlar gitmekten.. Gökyüzü hiç bir daha öyle olmaz. yasam hiç bu kadar yaşanılır olmaz..

Ben şimdilerde seni yazıyorum sevgili.. İlk sevdanın kendine; İlk yolun kendi evrenine olduğunu bile bile köprüler kuruyorum sana.. Sözcüklerin masal ülkesinde seni ete kemiğe bürüyorum..

Ve ordasın, biliyorum..

Kuşların tünediği o saçak altında, mavi bir masalda..


1 yorum:

  1. Mavi konuşalım, mavi yazalım
    Mektuplar zarfa girer girmez mavi
    Söz mavi olsun ağızdan çıkar çıkmaz
    İki ayrılık arasındaki yol mavi
    Göz göze gelince mavi olsun yakınlığı kızla oğlanın
    Mavi bir anı gibi ışıklar içinde zaman
    H Ergülen

    YanıtlaSil