Sıcakla karşı karşıya kalmış bir buz kütlesi gibi, boyutunu yitiriyor insanlar..
Her şey hızla şekil ve yer değiştiriyor..
Gün içinde kendimi, başladığım yer burası mıydı, diye sorarken buluyorum.. Uğruna kaçak zamanlar kovaladığım, ağladığım, uğraştığım insanlar bunlar mıydı?..
Hızla eriyen bir buz kütlesinin sulusepken dalgalarıyla yol alırken günde, sel altında kalmış ekinlere üzülmüyorum.. Su, çekildikten sonra belli olacak,biliyorum; onlar gerçekten burda mıydı?
Yaşamımın bir noktasına dokunmuşlar mıydı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder