İnsan, gidebileceği ilk fırsatta gitmeli..Gitmek hala mümkünken, ardında bıraktığın yanına aldığından daha azken, yollar seni büyük bir iştahla beklerken..
Ama yalnızca bir tozlaşmaya dönmüşse gitmek, parçalara ayrılmış benliğiniz tek bir yere meyil etmişse, gözleri yatırıp da gerilere bir bekleyişi emziriyorsa gecenin gülibrişiminde.. Geriye bakılarak ileri gidilelemeyeceği cebe konulmalı ve tamamlamak için yele verdiğin yarını, kalmalı; kalınabiliyorsa eğer..
Araf yakışmaz aşkımıza. ya git ya gitme. ya kal aşkımın en gerçeğinde... ya git özlemimin en mutsuz gözyaşının kapanan son perdesinde...
YanıtlaSil