masallar ve gerçekler..

Yola çıkmadan önce, aynaya bak; en çok da sevinç irisi gözlerine.. Gülümse, en çok kendine, yüreğine..

Evet, kandırıldın, sana anlatılan masallardaki gibi değilmiş dünya, iyilerin kazandığı ve ödüllendirildiği yaşamlar sadece "bir var, bir yokmuş"lardaymış.. Ulaşamayacağı hiçbir yer yokmuş insanın, kendimiz yaratıyormuşuz Kaf Dağlarını.. Tek gözünü alıp, daha ürkütücü kılarken devleri, kendimize benzemeyenden korkmayı ve dışlamayı öğreniyormuşuz "bizden" olmayanı..

Evet, kandırıldın; ama aldırma, sana o masalları anlatan da kandırılmıştı buna benzer yalanlarla.. Sen iyisi mi, içine bak.. Gözlerin biliyor nerede olmak ve ne yapmak istediğini.. Gözbebeklerinden fışkıran ışığa sor, neden her zaman dünyayı bu coşkuyla seyretmediğini..

Gülümse, en çok kendine..

Göğe bakmayı ihmal etme.. Sihirli fasulyeler yok ama; seni götürecek düş ülkesine, kanatların var ayaklarının yorulduğu yerde..

Buluta sinirlenme, güneşin de hakkı dinlenmek.. Biraz dinlendikten sonra daha çok göz kamaştıracak güneş de..