Aslında hiçbiri orda değiller, bizim onları gördüğümüz yerde..
Her şey olup bittikten sonra o yüzden bir başımıza, elimizde boş bir çerçeve ya da çerçevesiz bir resimle öylece kalakalıyoruz..
Ne eşikte, ne evde; ne yolda, ne arafta.. Allayıp pullayıp "oraya" koyduklarımız arayıp da bulamadıklarımız oluveriyor. Hem de kaşla göz arasında..
Çünkü aslında "orada" değiller hiçbiri, bizim onları gördüğümüz yerde..
Biz onların fotoğrafını çekiyoruz, elimizdeki çerçeveye en uygun biçimde..
Duyguların deklanşörüne basarak hem de..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder