Bir çocuk oyunudur "sağ yanım boş"..
Tüm grup çember olduktan sonra lider çemberdeki yerini boşaltır ve liderin yanındaki çocuk "sağ yanım boş" der. Grup sorar:"Kim gelsin, kim gelsin?" Çocuk o boşluğu doldurmasını istediği arkadaşının ismini söyler. Boşalan yerin yanındakinin aynı repliği tekrarı ile oyun devam eder..
Bu sabah bir çığlıkla uyandım.."Her şey yarım kaldı!" diyordu arkadaşım,ölen annesinin ardından yaktığı ağıtta.. Gözyaşları sıraya girmiş, dökülecek bir omuz arıyordu. Beden böyle zamanlarda iflasını bildirir ve yerle yeksan olur. Söylenen sözler ne söyeleyeni, ne söyleneni tatmin eder. Ölen kişinin yaşı ve yakınlığı kıfayetsiz bırakır sözcükleri.. An'a yakıştırılan renk siyahtır, diğer renkler bir suçlu gibi bekleşir az ötede.
"Her şey yarım kaldı" çığlığıyla uyandım bu sabah.. Tüm sevdiklerim yanı başımdalar ve sağ'lar diye teselli buldum, insani bir bencillikle.. Ama öte yandan ölüm canımı acıttı benim de.. Veda da etse, bırakıp giden anne olunca zamanın bir değeri olmuyor. Çünkü çocukluğunuzu da beraberinde götürüyor. Yorgun bir sesle söylenen ninnileri, dinlenilen peri masallarını, üstünü iyi ört yavrumları, bu gün yağmur yağacak şemsiyeni al kızımları.. her bir şeyi beraberinde götürüyor. Ve siz köksüz bir ağaç, göksüz bir bulut, sözsüz bir şarkı gibi kalakalıyorsunuz yaşam oyununda..Ve yalnız sağ yanınız değil, her yanınız boş kalıyor..
Hiç kimseler dolduramıyor yerini..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder