Saklandığın yerden çık ve tut ellerimi çocuk..
Biliyorum, yağan yağmurla makyajı akan bir kadın gibi dünya.. Çirkin yüzünü saklamak için kat kat boyanan, sadakatten uzak bir işveyle saçlarını savuran..
O, saçlarını savurdukça; ağlıyorsun çocuk..Çünkü peruktan hayallerin yok senin, pamuk ipliğine bağlamadığın için günü, kalıcı izler peşindesin..Karşıdan karşıya geçen sümüklüböceği gözünü kırpmaksızın izlemen bundan.. O, gittiği yere; sen izine hayran..
Gitmenin düşlerini kurarken bir nefes alımı duraklarda artık biliyorsun; dünya bu kadar kirliyken ve her adımda dönüp ardına bakarken, gidebileceğin bir yer var mı ki..
Şimdi saklandığın yerden çık ve tut ellerimi..Kendimizden başka sığınacak sokağımız yok gibi"..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder