Gözlerimi kapatırken günün üzerine, içimin ışığına gülümsüyorum..
Sıkıntı olayda değil, bizim onun algılayış biçimimizdedir, diyen kitapların üzerine salıyorum saçlarımı, savruluveriyor..
Uçuşan külleri içinde ömrümün, her şeyi büyük mücadelelerle elde etmiş ellerimi tutuyorum..
Her şey nasıl geçtiyse bu da geçecek, ve gelecek bu günün gelecek zamanı o zamanın kiplerini de beraberinde getirerek, biliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder