Ansızın özleyiverdim işte, mavi kanatlarımı..
Ara sokakta ama geniş caddelere açılan minicik evimi, şiirler kuşanarak yürüdüğümüz caddeleri.. Hayata dizelerle karşı koyduğumuz,her şeyin sevmekle başladığı ve sevmekle düzelebileceğine inandığımız küçük ama dertsiz insanların küçük şehrini..
Ansızın, göğüme bir kanat düşüverdi işte.. Maviye maviye çaldı düşlerim..
Griliğine baktım evrenin, kanatlarımı katlayıp büyük şehrin ruhsuzluğuna doğru ilerledim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder