Güzel çocuğum,
Sanadır yazdığım, yalnız sana..
Yıllarca kocaman evlerin nemli duvarları arasında küçücük bedeninle/sen üzerinden kabuğu alınmış bir kaplumbağa gibi yaşadın.. Tek oyuncağın gibi elinden zorla alındı en saf anların..
Saman sarısı saçlarında ışıldayan güneş değil, hüznüydü yağmurların..
Köşeydin, kıyıydın; kendi kuytunda bir kuyuya asılıydın. Bir yudum gülümsemeye, bir sevgi parıltısına öylesine yaslıydın..
Sen,payına düşeni hiç alamayan göçebe bir kaptandın, yaşam pazar kurmuştu en karasında hanların..
Şimdi ortasında geçen zamanın, ayazında çırılçıplak kalmışsın bir hesaplaşmanın ..
Ne gerek var çocuğum; gerçeği biliyorsun ..
Sen kabuğu kırık bir kaplumbağa değilsin,
Aynada gördüğün, saman sarısı saçlarınla, yalnızca sensin..
Aynada gördüğün, saman sarısı saçlarınla, yalnızca sensin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder